Sta je ook wel eens te turen naar al die etiketten bij de schappen met wijn? Geen wonder, want ondanks de uitleg die vaak wordt gegeven over de smaak en de soort wijn, is het etiket op de fles zelf vaak nog een raadsel. De taal der etiketten is een van de lastigste onderdelen van wijnkennis en draagt in niet geringe mate bij tot zijn aura van mysterieuze drank. Het gemiddelde etiket heeft voor de niet ingewijde nog het meest weg van een ingewikkelde wiskundige formule met veel x-en. Er heerst in brede kringen van consumenten de mening dat als er maar veel op een etiket staat, de wijn wel goed zal zijn – om nog maar te zwijgen van de aanwezigheid van indrukwekkende plaatjes.
Helaas kunnen we niet zeggen: allemaal onzin, als er maar een naam op de fles staat is het genoeg. Een aantal zaken moet verplicht op een etiket staan. Daarbij hebben sommige landen een wetgeving die verplicht tot het toevoegen van extra gegevens over herkomst en kwaliteit, zoals Duitsland en Oostenrijk. Italië is een struikelblok door de taal, bij Duitsland komt er veel leeswerk aan te pas. Wijnen uit voormalige Oostbloklanden hebben meestal een Engels etiket maar niet altijd, en Griekse wijnen hebben vaak als enige Engelstalige informatie op het etiket de vermelding dat het om een rode of witte tafelwijn gaat – maar dat hadden we nu net ook nog wel zelf kunnen vaststellen. Het enige wijnetiket dat ons soms vertrouwd voorkomt, is dat op wijnen uit Zuid-Afrika, aangezien de tekst daar in het Zuid-Afrikaans op staat, een herkenbaar derivaat van het Oud-Nederlands. Dit gegeven zal hebben bijgedragen tot de grote populariteit van wijnen uit dit land.
Wat moeten we nu echt weten?
Natuurlijk moet er iets op een wijnetiket staan, ook zegt dat nog niets over de smaak. Daarvoor moet je hem onherroepelijk openmaken. Het etiket moet het volgende verplicht vermelden:
- GEBIED OF LAND VAN HERKOMST
- TRADITIONELE AANDUIDINGEN OF AFKORTINGEN (V.Q.P.R.D., A.O.C., D.O., D.O.C., D.O.C.G.)
- NAAM VAN DE BOTTELAAR
- INHOUD VAN DE FLES
- ALCOHOLGEHALTE
- PARTIJNUMMER
Niet verplicht maar wel nagenoeg universeel aanwezig op het etiket – en terecht, want het is heel belangrijk – is een jaartal. Alleen op flessen tafelwijn mag geen jaartal staan, omdat deze wijn een melange kan zijn van soms meerdere jaargangen. Het jaartal op de fles is dat van de oogst, niet dat waarin de wijn op fles is gegaan. Als je die zes elementen op het etiket hebt bestudeerd, dan weet je al een stuk meer, maar helaas zitten er her en der addertjes onder het gras.